Abstract

De Europese Unie en verschillende individuele landen streven naar een meer circulaire economie om de druk op het milieu te verminderen. De overgang naar een circulaire economie vereist een verandering in wat en hoe we consumeren. Wij stellen dat een realistische schatting van het potentieel voor milieumitigatie afhangt van 1) het milieuvoordeel dat voortvloeit uit een bepaald circulair gedrag, aangeduid als het 'theoretisch reductiepotentieel' (TRP), en 2) de gedragsplasticiteit, die het deel van de consumenten weergeeft dat het gedrag nog niet vertoont, maar daartoe wel bereid zou zijn als circulaire goederen en diensten gemakkelijk toegankelijk en betaalbaar zijn.

The aim of this study was to provide insight into the environmental mitigation potential of circular consumer behaviour by assessing both their TRP and behavioural plasticity. To do so, we conducted a large-scale survey in the Netherlands (n = 2542) in which we examined the current adoption rate and willingness of consumers to engage in 92 circular consumer behaviours. Furthermore, we made a rough estimate of the TRP of these behaviours in terms of greenhouse gas emissions and land use.

Onze resultaten laten zien dat veel gedragingen met een grote TRP (voornamelijk gerelateerd aan minder consumeren en energie besparen) een vrij lage gedragsplasticiteit hebben, ofwel omdat de meeste consumenten niet bereid zijn om een dergelijk gedrag te adopteren of omdat ze het al doen. De gedragsplasticiteit is relatief hoog als het gaat om het verlengen van de levensduur van producten en het kopen van duurzamere productalternatieven, maar deze gedragingen hebben vaak een relatief kleine TRP. Onze bevindingen tonen aan dat de TRP een beperkte indicator is van het daadwerkelijke milieumitigatiepotentieel van circulair consumentengedrag en suggereren dat gedragsplasticiteit een belangrijke aanvullende indicator is om de gedragstypen te identificeren die relevant zijn voor onderzoek en beleidsvorming.