Abstract

Het energieverbruik van huishoudens heeft een aanzienlijke invloed op de wereldwijde uitstoot van broeikasgassen en kan leiden tot brandstof- en energiearmoede onder kwetsbare huishoudens. Als gevolg van milieubeleid en geopolitieke onrust die de energievoorziening beperkt, moet HEC worden teruggedrongen. Dit vraagt om het identificeren van de meest energieafhankelijke consumenten op verschillende locaties en de specifieke levensomstandigheden die tot zo'n grote afhankelijkheid leiden. Een genderperspectief kan inzicht verschaffen in de levensomstandigheden van huishoudens. Door een geografisch gewogen regressiemodel op HEC toe te passen, met verklarende parameters voor gendersamenstelling, leeftijd, etniciteit, inkomen, huiseigendom, microklimaat, stedelijke morfologie en bodembedekking, laten de resultaten significante variaties zien in HEC van gendergroepen in 87% van de Nederlandse woongebieden. Vrouwen met een immigratieachtergrond (20%), kinderen jonger dan 14 jaar - vermoedelijk alleenstaande moeders (14%), oude gebouwen in een warm klimaat (10%) of een hoog inkomen (9%) zijn de meest energieafhankelijke geslachtsgroepen in een aanzienlijk deel van de woongebieden. Hetzelfde geldt voor mannen in grote huishoudens (18%) en mannen ouder dan 65 jaar in landelijke gebieden (8%). De studie biedt discussies over de resultaten en een reeks beleidsaanbevelingen.