Abstract

Deze studie onderzoekt welke beleidsmaatregelen burgers in landelijke en semi-landelijke gebieden van Neder-Oostenrijk kunnen motiveren om actieve vervoerswijzen te gebruiken voor dagelijkse verplaatsingen. Een representatieve steekproef werd gevraagd om zes loop- en acht fietsgerichte beleidsmaatregelen te evalueren. We vonden dat de revitalisering van dorpskernen en infrastructurele maatregelen het meest motiverend werden gevonden, en zachte maatregelen (zoals informatievoorziening) het minst motiverend. De antwoorden van de respondenten blijken af te hangen van hun huidige en voorgenomen mobiliteitsgedrag, maar slechts in beperkte mate van hun socio-demografische kenmerken. Mensen die geloven dat actieve mobiliteit gepaard gaat met tijdsbesparing, vrijheid, ecologische voordelen en gezondheid voelen zich significant meer gemotiveerd door de meeste beleidsmaatregelen. Tot slot stellen we vast dat respondenten alle beleidsmaatregelen als meer motiverend voor anderen beschouwen dan voor zichzelf. We bespreken strategische antwoorden en gedragsvertekeningen als mogelijke verklaringen.