Abstract

Publieke participatie in de besluitvorming wordt beschouwd als een belangrijke factor die de aanvaardbaarheid van het besluitvormingsproces en de daaruit voortvloeiende beslissingen over hernieuwbare energieprojecten voor het publiek kan vergroten. Toch is er weinig bekend over wanneer en hoe publieke inspraak de publieke aanvaardbaarheid kan vergroten. In twee experimentele studies waarin geen echte beslissingen werden genomen, vergelijken we het effect van gedeelde invloed versus volledige invloed (met of zonder ondersteuning van experts) op de publieke aanvaardbaarheid van het besluitvormingsproces, de te nemen beslissingen en de resulterende energieprojecten. De resultaten toonden aan dat het hebben van volledige invloed op de besluitvorming (bijv. controle door de burger) niet leidde tot een hogere aanvaarding door het publiek van het besluitvormingsproces, de uiteindelijke beslissing en het resulterende project, in vergelijking met het hebben van gedeelde invloed (bijv. partnerschap). Respondenten vonden dat het publiek niet over voldoende expertise beschikte om energieprojecten te ontwikkelen en geloofden dat volledige invloed zou leiden tot beslissingen van lagere kwaliteit, wat kan verklaren waarom volledige invloed de publieke aanvaardbaarheid niet verhoogde. Interessant genoeg werd het besluitvormingspanel dat zowel uit experts als burgers bestond, beoordeeld als een panel dat meer expertise had en beter in staat was om beslissingen van hoge kwaliteit te nemen, vergeleken met een besluitvormingspanel dat alleen uit burgers bestond en zelfs wanneer burgers experts konden raadplegen. Het patroon van de resultaten was zeer consistent in Nederland en China.
Lu Liu, Thijs Bouman, Goda Perlaviciute, Linda Steg